Οίδα δ΄εγώ ψάμμου τ΄αριθμόν και μέτρα θαλάσσης

'' Εψομένης εν χαλκώ αμ΄αρνείοισι κρέεσσιν,
Ήι χαλκός μεν υπέστρωται , χαλκόν δ΄επίεσται.''

Χαλκός , χαλκός, χαλκός.
Η επικρατούσα λέξη όχι μόνον στην ιστορική αναδρομή που κάνει ο σπουδαίος ιστορικός Ηρόδοτος στο πρώτο του βιβλίο, αλλά και στις χιλιετίες που προηγήθησαν αυτού.
Οι νέες έρευνες κάνουν λόγο για ναυτικές βάσεις και ορυχεία χαλκού ανά τους Ωκεανούς του Πλανήτη μας γύρω στα 14.000-12.500 π.Χ.
Burray-Bouraioi θαλασσοπόροι, απόγονοι του Έλληνα Πελασγού ήσαν μεταξά άλλων από τους πρώτους που δημιούργησαν τέτοιες βάσεις, ορυχεία και παρατηρητήρια των αστρικών φαινομένων σε πάνω από είκοσι στρατηγικά περάσματα της Υφηλίου πολύ πριν τον μεγάλο κατακλυσμό του Ωγύγου.
Από το νησί ΔΙΟΜΗΔΗΣ στον Βερύγγειο Πορθμό, στην Burra, Burray, Burravoe, Skara Brae των Ορκάδων Νήσων στον Βόρειο Ατλαντικό, στην Burra της Νέας Καληδονίας στον Ειρηνικό Ωκεανό, στα Ypanema της Βραζιλίας, στην Bura Αυστραλίας, στην Νήσο Boura στο πέρασμα των Μαλούκων Νήσων στον Ειρηνικό, στην Βούρα της Αιγιαλείας, στην Σύβαρι και την Ποσειδονία της Κάτω Ιταλίας, στον Σκάρο της Σαντορίνης, στην Αστυπάλαια, στην Αμοργό, στον Κέφαλο της Νήσου Κως, στην ακτή Wangerei του Βόρειου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας, στην Κεντρική Βόρειο Αμερική όπου και τα περίφημα ορυχεία χαλκού BOURA.